|
                
|
OCHOTNICZA STRAŻ POŻARNA
Historia O.S.P. w Drozdowie - opracowana
przez komendanta Romana Mertin
12 grudnia 1898r. Wiceminister Spraw
Wewnętrznych wydał ustawę o stowarzyszeniach pożarniczych w Kraju
Priwiślańskim. 27 stycznia 1900r. mieszkańcy wsi Drozdowo Górne, Drozdowo Dolne,
Niewodowo, Rakowo Czachy, Rakowo Boginie złożyli podanie do Pana Gubernatora
łomżyńskiego o zezwolenie na założenie Drozdowskiego Pożarniczego Towarzystwa
Ochotników.
Na podaniu
zostało wyszczególnionych około 140 mieszkańców tych miejscowości. Wśród tych
nazwisk znajduje się również nazwisko ówczesnego proboszcza Ignacego
Mioduszewskiego oraz Jana Lutosławskiego,
który zobowiązał się pokryć wszelkie wydatki na zakup sprzętu oraz inne
wydatki potrzebne do założenia Towarzystwa Pożarniczego. Oryginał podania
znajduje się w łomżyńskim archiwum, gdzie znajduje się również raport wójta
gminy Drozdowo popierającego podanie mieszkańców do gubernatora. Po I wojnie
światowej i odzyskaniu niepodległości kontynuowano działalność jako
Ochotnicza Straż Pożarna. W roku 1930 został ufundowany sztandar dla
jednostki w Drozdowie, koszt fundacji sztandaru pokryli strażacy z własnych funduszy
który wynosił ponad 300 zł., prace hafciarskie wykonały w czynie społecznym
Panie Wacława Lignowska, Zofia Bandach i Stanisława Dąbrowska. W roku 1931 z
mylą o zebraniu funduszy na budowę remizy i domu ludowego utworzono amatorski
zespół teatralny, który wystawiał kilka utworów w okolicznych
miejscowościach.
W kwietniu 1932r. Przystąpiono do budowy
remizy i domu ludowego. Na budowę remizy gospodarze z Drozdowa ofiarowali
26,5 m3 drewna i z Niewodowa 7 m3. W jednym tylko roku 1933 zebrano 684 zł.
W roku 1936 zakończono budowę remizy, co
umożliwiło opuścić budynek wypożyczony od browaru. W tym czasie na
wyposażeniu O.S.P. znajdował się konny wóz strażacki z ręczną pompą i dwoma
beczkowozami. W tych czasach rozwój O.S.P. należy zawdzięczać takim
działaczom jak: Józef Zabielski, Jan Bargielski, Bolesław Bargielski,
Bolesław Bandach, Józef Sokalski, Adam Karwowski, Aleksander Pieńkowski, Jan
Jagodziński, Antoni Skórzewski. Starsi ludzie wspominają jak pięknie
wyglądali strażacy w błyszczących hełmach, czerwonych pasach i z szablami
podczas trzymania warty przy Grobie Pańskim. W 1939 roku gdy było wiadomo, że
może wybuchnąć wojna O.S.P. podjęła szkolenie młodzieży szkolnej spodziewając
się, że jej wielu członków zostanie wcielonych do wojska przyjęła w swoje
szeregi szesnastoletnich chłopców.
Podczas wojny O.S.P. kontynuowała swoją
działalność do roku 1944 kiedy to wieś została wysiedlona z powodu
przebiegającego frontu na Narwi. W styczniu 1945r. Mieszkańcy Drozdowa
wrócili do swoich zniszczonych gospodarstw. W 1948r. Mieszkańcy wsi
przystąpili do budowy remizy, gdyż poprzednia drewniana została rozebrana
podczas wojny. Budowę remizy zakończono w1956r. Dzięki zaangażowaniu takich
ludzi jak Komendant Straży Pożarnej w Łomży, Pan pułkownik Józef Niklewicz i
druhowie O.S.P. W latach powojennych strażacy musieli przejść długie
przeszkolenie, mechanik był szkolony przez miesiąc, a naczelnik przez kilka
miesięcy.
Szkolenia odbywały się w Podoficerskiej
Szkole Pożarnictwa Nr 6 w Ełku, a cała jednostka wyjeżdżała na ćwiczenia do
Klimaszewic pod Osowcem. Szkolenia te zaowocowały dobrymi wynikami na
zawodach różnego szczebla, nawet na zawodach wojewódzkich jednostka
utrzymywała się w czołówce. Na jesieni 1957r.
Delegacja z naszej jednostki brała udział w
międzynarodowym zjeździe pożarniczym. Jednostka uczestniczyła w kilku dużych
akcjach gaśniczych np. w Łomży podczas pożaru roszarni, w Borkowie pod Kolnem
oraz lasów Czerwonego Boru.
Pierwszy samochód jaki jednostka
otrzymała był to stary angielski Bedford, następny był Żuk, a teraz na stanie
jest Star 25 z 1975r. W roku 1990 O.S.P. podjęła pracę wśród młodzieży,
poprzez założenie Młodzieżowej Drużyny Pożarniczej.
|
